«Δουλεμπόριο» στα χωράφια της Δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας;

«Δουλεμπόριο» στα χωράφια της Δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας;

Δουλεμπόριο και εργασιακό trafficking καταγγέλλουν ότι γίνεται στα κτήματα της Δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας τα μέλη της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών, με θύματα χιλιάδες εργάτες γης που έρχονται στην χώρα για να δουλέψουν και να πάρουν ένα μεροκάματο.

Πρόκειται στην πλειοψηφία για αλλοδαπούς που δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμα τα χαρτιά παραμονής τους στην χώρα μας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το «κύκλωμα» που υπάρχει γύρω από τις περιοχές αυτές να τους εκμεταλλεύεται με διάφορους τρόπους, αναγκάζοντας τους ταυτόχρονα να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.

Τα περιστατικά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες είναι μόνο ορισμένα από τα πολλά, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στον «Ν», το μέλος της Κίνησης Νίκος Παπαγεωργίου.

Οι τέσσερις Βούλγαροι που έφτασαν στο σημείο να έρθουν από την Ηλεία με τα πόδια στην Πάτρα για να καταγγείλουν τον επιστάτη που δεν τους έδινε τα χρήματα και τους φερόταν βάναυσα.

Οι επτά αλλοδαποί που βρέθηκαν στο σπίτι ενός κατοίκου της περιοχής, χωρίς να έχουν νόμιμα έγγραφα για την παραμονή τους στην χώρα μας και τόσα άλλα.

Ο επιστάτης… κουμάντο

«Όλοι ξέρουν τι γίνεται στα χωράφια των περιοχών αυτών.

Κανείς όμως δεν μιλάει και όλοι προσπαθούν να καλύψουν μία πραγματικότητα που αποτελεί έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα για τους χιλιάδες ανθρώπους που εργάζονται στα χωράφια».

Σύμφωνα με τον Νίκο Παπαγεωργίου «κλειδί» του εργασιακού αυτού μεσαίωνα είναι ο επιστάτης ή ο κουμάντος, όπως τον ονομάζουν οι ίδιοι οι αλλοδαποί και προφανώς η απουσία Εργασιακής Σχέσης, σύμφωνα με το νόμο.

«Ο κάθε γαιοκτήμονας και μεγαλoκαλλιεργητής έχει τον δικό του επιστάτη που είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα σε ότι έχει να κάνει με τα κτήματα του.

Οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των χωραφιών τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουν καν ποιοι εργάζονται στα κτήματα τους.

Αν όμως συμβεί κάτι, ένα εργατικό ατύχημα ή οτιδήποτε άλλο τότε την ευθύνη δεν την έχει κανένας επιστάτης, αλλά οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες, σύμφωνα τουλάχιστον με την εργατική νομοθεσία».

Παίρνουν και μίζες

Οι επιστάτες είναι συνήθως ομοεθνείς των εργατών γης και ο πλήρης έλεγχος που τους δίνεται από τους ιδιοκτήτες (που έτσι και αλλιώς δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται όσοι δουλεύουν στα χωράφια τους), παίζει ρόλο στην ανάπτυξη διαφόρων φαινομένων που καταλήγουν στο βασικό παρανομαστή του όλου ζητήματος: Στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής.

«Δεν είναι μόνο οι περιπτώσεις που ενώ δουλεύουν σκληρά στα χωράφια δεν τους πληρώνουν.

Υπάρχουν και αρκετές αναφορές που υποστηρίζουν ότι οι κουμάντος τους ζητούν μίζες για να τους φέρουν στα χωράφια για να εργαστούν.

Κυριαρχεί έτσι μια άρρωστη κατάσταση που ξεκινάει από το εργασιακό καθεστώς και φτάνει στις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών, καταλήγοντας σε ένα εργασιακό trafficking που παραμένει σε εξέλιξη με την ανοχή του κράτους και της πολιτείας.

Καμία αδήλωτη εργασία

Αυτό που θα πρέπει να υπογραμμίσουμε είναι ότι δεν μιλάμε απλά και μόνο για κυκλώματα διακίνησης μεταναστών. Εμείς στις κινήσεις που πρόκειται να κάνουμε θα καταγγείλουμε εργασιακό trafficking κατά των ανθρώπων αυτών.

Έκτος από τον επιστάτη, πρέπει να κάτσει και ο εργοδότης στο εδώλιο, για την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και να διερευνηθεί το ρατσιστικό κίνητρο, αφού αυτό είναι κυρίαρχο στην πρακτική του.

Στην δεύτερη περίπτωση, η κατηγορία διακίνησης ανθρώπων δίχως την προσθήκη της κατηγορίας εμπορίας (περί αυτού πρόκειται), δεν ακουμπά την βαθύτερη ουσία του προβλήματος. Αυτή η «ανάπτυξη της οικονομίας» βασίζεται στην πιο βάρβαρη εκμετάλλευση ανθρώπων, παραβιάζει στοιχειώδη δικαιώματα που θα έπρεπε να ισχύουν για όλους.

Μόνο έτσι μπορεί να παύσει αυτή η κατάσταση που υπάρχει. Δεν γίνεται ένας εργοδότης να μην γνωρίζει ποιοι εργάζονται στα κτήματα του.

Η λύση είναι να μην υπάρχει αδήλωτη εργασία για όποιο χρονικό διάστημα και να εργαστεί κάποιος, να του κολλάνε εργόσημο για κάθε ώρα δουλειάς, ανεξάρτητα από το αν έχει τα χαρτιά που απαιτούνται για την παραμονή του.

Σε διαφορετική περίπτωση αυτό θα σημαίνει ότι το κράτος ανέχεται και δίνει έδαφος στην μαύρη εργασία και στην κατάσταση αυτή, κάνοντας τάχα ότι δεν γνωρίζει, ενώ ξέρει τα πάντα».

Γίνεται και σεξουαλικό trafficking;

Πέρα από το εργασιακό trafficking στα χωράφια της Δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας, η Κίνηση, υποστηρίζει ότι παράλληλα με αυτό είναι σε εξέλιξη και το σεξουαλικό trafficking στις ίδιες περιοχές, με θύματα αυτή τη φορά νεαρές αλλοδαπές γυναίκες, εκ των οποίων σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι και ανήλικες.

Μικρά κορίτσια δηλαδή 14 και 15 ετών. «Το σεξουαλικό trafficking λειτουργεί παράλληλα με το εργασιακό trafficking προκειμένου να ικανοποιεί τις σεξουαλικές ανάγκες των εργατών που δουλεύουν στα χωράφια.

Θύματα του είναι γυναίκες, κυρίως αλλοδαπές που έρχονται στην Ελλάδα από τα ίδια κυκλώματα για να εργαστούν σε διάφορες δουλειές και αντί αυτού οι ίδιοι που τις φέρνουν τις εκπορνεύουν, παίρνοντας χρήματα από τους εργάτες, με το κύκλωμα να βρίσκει τρόπους να αυξήσει τα κέρδη του μέσα από τα κορίτσια αυτά.

Έρχονται στην κόλαση

«Είναι μια κατάσταση για την οποία κανείς δεν μιλάει, όμως όλοι την γνωρίζουν. Όλα αυτά θα πρέπει να σταματήσουν, δεν γίνεται να τα ξέρουμε και να μην κάνουμε κάτι. Οι άνθρωποι αυτοί, άνδρες και γυναίκες, έρχονται στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα βρουν μια καλύτερη ζωή και τελικά βρίσκονται μέσα σε μία κόλαση. Είναι μια ντροπή για την σύγχρονη ελληνική κοινωνία που επί της ουσίας την ανέχεται».

Τέλος επειδή όλα αυτά τα φαινόμενα, ωμής παραβίασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, έχουν την στήριξη, ανοχή και προστασία θυλάκων του κρατικού μηχανισμού, αποτελούν πια μια κανονικότητα, επιβάλλεται να γίνουν σαρωτικοί έλεγχοι, να προστατευτούν άνθρωποι, να μην είναι έρμαιο εγκληματιών κυκλωμάτων, να δοθούν δικαιώματα για μια ζωή με αξιοπρέπεια».

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*Του Ανδρέα Κολλιόπουλου