Η γέννηση της ιδέας της «μαλακής δύναμης» και η Ελλάδα του σήμερα.
Μέρος Α΄.
Μια απάντηση δόθηκε μέσα από το μετασχηματισμό, τη βελτίωση και την εντατικοποίηση μιας συγκεκριμένης ψυχροπολεμικής ιδέας, και ειδικότερα της ιδέας της «μαλακής δύναμης» ή του «μαλακού πολέμου» με σκοπό να εδραιωθούν η ιδέα του «ατλαντισμού» και οι τάξεις των «ατλαντιστών» ακριβώς τη στιγμή που το αμερικανικό και το ευρωπαϊκό πολιτικο-στρατιωτικό αλλά και οικονομικό δόγμα άρχιζαν να διίστανται κατά τρόπο που δεν μπορούσε πια να κρατηθεί μυστικός.
του Παναγιώτη Ιωαννίδη
Η νέα ιδέα ήταν να δημιουργηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μια sui genesis (ιδιόρρυθμη) «παρασκηνιακή κίνηση», απαρτιζόμενη από πολιτικούς, επιχειρηματίες και πανεπιστημιακούς.
Έτσι ο αμφιλεγόμενος θεσμός των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) ενισχύθηκε αλλά και άλλαξε μορφή, επονομαζόμενος ανεπίσημα «Κυβερνητικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» (τις πασίγνωστες αγγλιστί ως GONGOs, δηλαδή Governmental Non Governmental Organizations)!
Η ιδέα πίσω από αυτήν την «αναβίωση» ψυχροπολεμικών οργανώσεων ήταν απλή όσο και θελκτική για όλους όσοι εξ ενστίκτου αρέσκονται να κινούνται στη σκιά.
Τρεις διαπρεπείς Αμερικανοί διεθνολόγοι παρατήρησαν σε μια κοινή μελέτη (Peter Katzenstein, Robert O. Keohane, Stephen D. Krasner, “International Organization and the study of World Politics’, International Oreganization,τόμ. 32 τ.4(Φθινόπωρο 1998) σελ. 673.
Επίσης το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Tom Hazeldine “The North Atlantic Counsel”, New Left Review 63, Μάϊος-Ιούνιος 2010, Http://newleftreview.org/A2841), ότι τα πλέον ισχυρά κράτη είναι πιθανόν σε θέση να μεταβάλλουν τις αυτοαντιλήψεις των ασθενέστερων κρατών, ιδίως όταν η οικονομική και η στρατιωτική ισχύς έχουν υπονομεύσει τις ιδεολογικές τους πεποιθήσεις (δηλαδή των μικρότερων κρατών)».
Έτσι, οι ΗΠΑ άρχισαν σαφώς να προωθούν ένα όραμα σχετικό με τη μορφή που έπρεπε να προσλάβει η διεθνής κοινωνία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να επανέλθουν με μια ανανεωμένη αλλά και πιο«συγκαλυμμένη» μορφή αυτού του σχεδίου κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. (Για το ρόλο του Ψυχολογικού Πολέμου, ο οποίος με την πάροδο του χρόνου υιοθετήθηκε και τελειοποιήθηκε από τις σύγχρονες GONGOs, βλ. «Science of Coercion». Communication Research , Psychological Walfare 1945-1960 (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1996).
Ο σκοπός δεν ήταν (απλώς) να ορίσουν μια σειρά στόχων, αλλά πώς να μεταβάλουν τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι κοινωνίες βλέπουν τον εαυτό τους και τους στόχους τους.
Η έμφαση σε αυτό που ο Τζόζεφ Νάι απεκάλεσε «μαλακή δύναμη» επιχειρεί μια ρεαλιστική αντιμετώπιση υπαρχουσών αδυναμιών με τη δυνατότητα αναδιάπλασης ιδεών και (εθνικής) ταυτότητας.
Το 1996, λίγο μετά την κρίση των Ιμίων, ο βουλευτής Κώστας Ευμοιρίδης, υπέβαλε επερώτηση που αναφερόταν στη χρηματοδότηση του ΕΛΙΑΜΕΠ από κρατικά κονδύλια, αλλά και στο πρόσωπο του τότε προέδρου του, κ. Βερέμη.
Στο κείμενο, που συνάδει με όσα λέγονται ανωτέρω (για τον τρόπο που τα ισχυρά κράτη μπορούν να πείσουν τα αδύνατα να αλλάξουν γνώμη για τον «εαυτό τους), ο επερωτών βουλευτής έλεγε:
«ο κ. Βερέμης είχε ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού και προσβλέπει στο ιδεώδες όχι της απλής ελληνοτουρκικής συνύπαρξης, αλλά της δημιουργίας μιας πολιτικής φόρμουλας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας.
Ο κ. Βερέμης πρεσβεύει πως η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό
κατασκεύασμα, πως το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων. Βλ. «ΕΛΙΑΜΕΠ : Έργα και Ημέραι», Επίκαιρα, 29 Δεκεμβρίου 2011.
Αυτού του είδους οι ιδέες ίσως προέρχονται από το απαγορευμένο βιβλίο του Αυστρο-Ιάπωνα πολιτικού Richard N. Coudenhove-Kalergi «Praktsicher Idealismous» και το όραμα του για την αντικατάσταση των λευκών ευρωπαίων από ανθρώπους μεικτής φυλής.
(πηγή, βιβλίο «Η Ελλάδα των Κρίσεων, ένα προσωπικό δοκίμιο», Βασίλειου Μαρκεζίνη. Εκδ. Α.Α. Λιβάνη 2011, σ. 152,153,154)
Συνεχίζεται…
Διαβάστε και το β΄μέρος που ακολουθεί
Η γέννηση της ιδέας της «μαλακής δύναμης» και η Ελλάδα του σήμερα (Β΄μέρος)
Παναγιώτης Δ. Ιωαννίδης
Ποιητής, συγγραφέας, πρεσβευτής της ειρήνης
διαβάστε περισσότερες δημοσιεύσεις του κ.Παναγιώτη Ιωαννίδη από το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
