ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
Ο πιο αδυσώπητος πόλεμος είναι των ιδεών.
Σήμερα είναι ανάγκη να αποκατασταθούν οι έννοιες. Πίσω από την αλλοίωση των εννοιών κρύβεται αλήθεια αλλά και ψεύδος.
του Παναγιώτη Ιωαννίδη
Όπως στις έννοιες Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία , που επικαλούνται ότι έχουν τα “Δημοκρατικά κράτη”.
Διότι το πολιτικό τους σύστημα ούτε δημοκρατικό είναι, ούτε όντως Αντιπροσωπευτικό…
Και δεν είναι Δημοκρατία, ούτε όντως Αντιπροσωπευτική, αυτή των “Δημοκρατικών κρατών του πλανήτη”.
Διότι : Δημοκρατία έγινε πρώτη φορά στην Οικουμένη περί το 500 π.Χ. από τον Κλεισθένη στην Αθήνα.
Και σήμαινε ότι νομοθετούσε, κυβερνούσε και δίκαζε ο ίδιος ο λαός, με κλήρωση (και δεν είχε πλέον αντιπροσώπους να το κάνουν αυτό).
ΔΙΟΤΙ : ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (δηλαδή πρώιμη Δημοκρατία) έγινε πρώτη φορά στην Οικουμένη περί το 600 π. Χ. από τον Σόλωνα στην Αθήνα.
Και σήμαινε ότι ο λαός ψηφίζει αντιπροσώπους (δηλαδή πρόσωπα που διαχειρίζονταν για λογαριασμό του τα κοινά,) που τους ανακαλούσε (τους έπαυε) οποτεδήποτε έκρινε ότι οι αντιπρόσωποι του έπρατταν εκτός ή εναντίον της εντολής του…
Γιατί μαθαίνουμε όλοι ότι ο Σόλων έκανε τη Σεισάχθεια, αλλά δεν μαθαίνουμε ότι καθιέρωσε και την αρχή της αντιπροσώπευσης, έτσι ώστε να μπορούν να αποφύγουν οι πολίτες να ξαναχρεωθούν όπως πριν;
Αυτός εισήγαγε την εκλογή και τον έλεγχο των αρχόντων και καθιέρωσε την αντιπροσωπευτκή αρχή.
Η οποία σήμαινε ότι το κοινωνικό σώμα (οι πολίτες) συγκροτημένο ως δήμος, θα είχε το δικαίωμα να ανακαλεί την πολιτική εξουσία.
Και ότι ο πολίτης θα είχε το δικαίωμα (έννομο συμφέρον) να εγκαλεί τον πολιτικό του αντιπρόσωπο ενώπιον της δικαιοσύνης, για τυχόν ενέργειες αυτού που τον έβλαπταν.
[«…ἐπεὶ Σόλων γ ὶ ε ἔοικε τὴν ἀναγκαιοτάτην ἀποδιδόναι τῷ δήμῳ δύναμιν, τὸ τὰς ἀρχὰς αἱρεῖσθαι καὶ εὐθύνειν (μηδὲ γὰρ τούτου κύριος ὢν ὁ δῆμος δοῦλος ἂν εἴη καὶ πολέμιος…), ὶ Αριστοτέλους Πολιτικά, 1274α].
Αφού το σύστημα των “δημοκρατικών” κρατών σήμερα δεν είναι ούτε Δημοκρατία Κλεισθένη του 500 περίπου π.Χ. , ούτε Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία Σόλωνα του 600 περίπου π.Χ. , με ποιας εποχής οι ιδεολογίες και οι θεσμοί έχουν ανάλογη σημειολογία;
Θεωρείται ότι έχουν με την εποχή μεταξύ Δράκοντα και Σόλωνα που το σύστημα ήταν αριστοκρατικό, ολιγαρχικό.
Υποστηρίζεται η άποψη ότι ο στόχος των πολιτικών ελίτ και των αγορών είναι να πεισθούν οι κοινωνίες ότι αυτό το σύστημα, (που έχουν τα “δημοκρατικά” κράτη) είναι το τέλειο και τελειωτικό.
Και να εμποδιστούν έτσι οι κοινωνίες να περάσουν στο μέλλον, που είναι η ανάκληση και τυχόν τιμωρία των εκλεχθέντων αντιπροσώπων , οι οποίοι παραβιάζουν την εντολή.
Υποστηρίζεται η άποψη ότι η λεγόμενη Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, των “δημοκρατικών” κρατών, είναι απατηλή έννοια.
Και ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ολιγαρχία εκλόγιμη.
Κάθε 4-5 χρόνια καλείται ο λαός ως εντολέας και κάτοχος της λαϊκής κυριαρχίας, σε μια ημέρα να εκλέξει τους “αντιπροσώπους” εντολοδόχους του, τους οποίους έχουν προεπιλέξει τα κόμματα.
Μετά ο λαός αποσύρεται για άλλα 4-5 χρόνια στην ιδιωτεία του και ενεργούν για λογαριασμό του οι “αντιπρόσωποι” , κατά συνείδηση και θεώρηση τους.
Εάν ο λαός διαφωνεί με τις πράξεις ή παραλείψεις των “αντιπροσώπων” του, επιτρέπεται να διαμαρτύρεται, όχι όμως να ανακαλεί τους παρεκκλίνοντες της εντολής του “αντιπροσώπους”.
Θα αναμείνει τις επόμενες εκλογές και την ημέρα των εκλογών θα παραδώσει πάλι τη λαϊκή κυριαρχία του στους επόμενους προεπιλεγμένους “αντιπροσώπους” για 4-5 χρόνια και ούτω καθεξής.
Η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία του Σόλωνα, ήταν ένα πολιτικό σύστημα που είχε φέρει στο ίδιο τραπέζι την πολιτική τάξη και την κοινωνία. Ο εντολέας ανακαλούσε τον παρεκκλίνοντα εντολοδόχο.
Δεν μπορούσε η άρχουσα “ελίτ” να καθορίζει κυριαρχικώ τω τρόπω τα πράγματα, να δρα ως ολιγαρχία αγνοώντας την κοινωνία.
Εν κατακλείδι.
I.- Οι Αθηναίοι τότε, περί το 600 π.Χ., πέτυχαν όχι μόνο Σεισάχθεια (απαλλαγή από τα χρέη) αλλά και ανακλητότητα των αντιπροσώπων τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την πλήρη Δημοκρατία του Κλεισθένη περί το 500 π.Χ.(1)
II.- Ο Σόλων, σε μία ελεγεία του (ποίημα περί πολιτικής) αναφέρεται στον τρομερό αγώνα του να πετύχει τις μεταρρυθμίσεις του:
Ξέρω, και μέσα μου με τρων οι πόνοι βλέποντας την παλαιοτάτη(2) γη της Ιωνίας ρημαγμένη (γιγνώσκω, και μοι φρενός ένδοθεν άλγεα κείται, πρεσβυτάτην εσορών γαίαν Ιαονίης κλινομένην…)
(3) Εγώ από εκείνα τα πράγματα για τα οποία συγκέντρωσα τον Δήμο, ποιο σταμάτησα πριν να το καταφέρω;… Ένεκα όλων αυτών και δείχνοντας τη δύναμη απέναντι σε όλους στράφηκα εγώ, σαν λύκος μέσα σε πολλούς σκύλους.
(των ούνεκ’ αλκήν πάντοθεν ποιούμενος ώς έν κυσίν πολλαίσιν εστράφην λύκος).
III.- «..κάθε φορά που ξεκίνησε ένα πραγματικό κίνημα – όπως η αμερικανική επανάσταση ή το εργατικό κίνημα – ξαναανακάλυψε τις ίδιες αρχές… της ανακλητότητας των υπευθύνων…»
(4) IV. Έχει προταθεί δημοσίως στην Ελλάδα, από τ. υποψήφιο Περιφέρειας, η ανακλητότητα για τον εαυτό του.
1. Γ. Κοντογιώργης Το Ελληνικό Κοσμοσύστημα τ. Α σ. 207 επ. εκδ. Σιδέρη.
2. Παλαιότατη γη της Ιωνίας είναι η Αθήνα
3.Αριστ. Αθηναίων Πολιτεία V, Πολιτικά 1274α
4.Κ. Καστοριάδης «Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα» σ. 57, εκδ. Ύψιλον
Παναγιώτης Ιωαννίδης
