Διαφώνησε με την αλλαγή φύλου του οκτάχρονου παιδιού του, και έχασε την επιμέλεια ένας Νεοϋορκέζος πατέρας!
Σας φαίνεται απίστευτο αυτό που διαβάζετε; Κι όμως!
Ο δύστυχος πατέρας έχασε τη δικαστική μάχη για την επιμέλεια, όταν προσπάθησε να εμποδίσει τον 8χρονο γιο του να λαμβάνει αναστολείς της εφηβείας για να αλλάξει φύλο!
Είναι απλά, εξοργιστική η συγκεκριμένη είδηση και όμως, δυστυχώς είναι αληθινή.
Το Οικογενειακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης αρνήθηκε στον Ντένις Χάνον την γονική «ιατρική εξουσία» στον γιο του.
Η κατάσταση είναι πολύ πιο απαίσια αν σκεφτεί κανείς ότι ο πατέρας ισχυρίζεται ότι η μητέρα του αγοριού του το είχε ωθήσει στην αλλαγή φύλου με μακροχρόνια πίεση.
Η μάχη για την επιμέλεια συνεχίστηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο για επτά χρόνια.
Η Daily Mail αναφέρει ότι μετά τη δικαστική απόφαση, ο γιος του παρέμεινε αγόρι, ωστόσο ο πατέρας εξακολουθεί να μην έχει λόγο για τις ιατρικές αποφάσεις του γιου του.
Παρά την ουσιαστική δικαίωση του, από την επιλογή του ίδιου του παιδιού.
Η μητέρα φέρεται να πίεσε το παιδί και το έστειλε σε έναν «διαφυλικό» θεραπευτή για να λάβει τους αναστολείς της εφηβείας.
Ο πατέρας δεν γνώριζε τίποτα για όλες αυτές τις ενέργειες.
Ο άνθρωπος καταστράφηκε ολοκληρωτικά
Η εξέλιξη; Ο πατέρας ξόδεψε 150.000 δολάρια και 7 χρόνια προσπαθώντας να κερδίσει την επιμέλεια του παιδιού του αλλά στο τέλος διατάχθηκε να πληρώσει και τις αμοιβές δικηγόρου της πρώην συζύγου του.
«Είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα ότι όλα ήταν για την προώθηση ενός κυρίαρχου αφηγήματος. Κανείς δεν ήθελε να αμφισβητήσει την συγκεκριμένη ατζέντα, ή ακόμη και να αμφισβητήσει εάν κάποιος είχε όντως δυσφορία φύλου, ή απλώς ήταν μπερδεμένος σχετικά με το φύλο του», δήλωσε ο Χάνον στη Daily Mail.
“Ο γιος μου είναι ένα συνηθισμένο αγοράκι, λέει ο πατέρας. Η μητέρα του εξακολουθεί να προσπαθεί να τον επηρεάσει χρησιμοποιώντας τις αντωνυμίες τους/τους και εξακολουθεί να τον αποκαλεί B, που είναι συντομογραφία της λέξης Ruby.”
« Πέρασε πολύ δύσκολα στο σχολείο γιατί επί ένα χρόνο ο γιος μου ήταν ένα κορίτσι που το έλεγαν Ρούμπι, φορούσε φορέματα, μακιγιάζ και περούκα».
“Τον επόμενο χρόνο όμως, παρέμεινε ένα αγόρι που το λένε Μάθιου. Τα παιδιά στο σχολείο λογικά θα τον ρωτήσουν, “Δεν ήσουν κορίτσι;” Αυτό είναι δύσκολο για ένα παιδί.”
“Στα τρία χρόνια, πώς μπορεί να ταυτοποιηθεί κάποιος ως κορίτσι; Δεν μου έδειξε ποτέ το παιδί καμία απολύτως ένδειξη ότι επιθυμούσε κάτι τέτοιο”.
« Οι δικαστές με έβλεπαν απλώς ως έναν συντηρητικό που δεν ήθελε να δεχτεί το φύλο του γιου μου».
“Θα μπορούσα πολύ εύκολα να με χαρακτηρίσουν φανατικό επειδή ήθελα απλώς να αναρωτηθώ γιατί και να καταλάβω πώς κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα ή πώς μπόρεσαν να καταστρέψουν τη ζωη μου και τη ζωή του παιδιού μου…”
