Θλίψη για το θάνατο της αγαπημένης ηθοποιού Άννας Παναγιωτοπούλου

Θλίψη για το θάνατο της αγαπημένης ηθοποιού Άννας Παναγιωτοπούλου!

Από τη στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να γίνω ηθοποιός.

Μεγάλωσα σε μεγαλοαστικό περιβάλλον, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με το Θέατρο.

Οι γονείς μου με είχαν πάει μερικές φορές να δω παιδικές παραστάσεις, άλλες τόσες στο Εθνικό, αλλά όταν είδαν που οδηγείτο το πράγμα, μου το απαγόρεψαν τελείως.

Ήμουν μαθήτρια Γυμνασίου όταν πήγα στον Μάνο Κατράκη και του ζήτησα να παρακολουθήσω τα μαθήματά του, και να μου πει τη γνώμη του για το αν κάνω για ηθοποιός.

Μετά από λίγο καιρό μού είπε:

”Αν γίνεις ηθοποιός, θα χάσεις πολλά πράγματα. Αν δε γίνεις, θα χάσει το Θέατρο.”

Δεν ξέρω αν θα έχανε το Θέατρο αλλά έκανε λάθος ως προς το πρώτο σκέλος. Κέρδισα πάρα πολλά. Και δεν πέρασα καθόλου δύσκολα.

Ήμουν σίγουρη ότι ήταν το μόνο επάγγελμα για το οποίο ήμουν ικανή.

Δε μ’ ενδιέφερε καθόλου να πάω στο Πανεπιστήμιο. Όταν οι γονείς μου μ’ έστειλαν με το ζόρι στην Ελβετία, γύρισα κρυφά κι έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο.

Εκεί πρωτοσυνάντησα και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήμασταν στην ίδια τάξη.

Ιδρύσαμε το ”Ελεύθερο Θέατρο” τον Ιούνιο του 1970.

Η Ελλάδα ήταν σε μια άλλη πολιτική κατάσταση και το ”Ελεύθερο Θέατρο” ήταν κατά βάση πολιτικοποιημένο.

Το ιδρύσαμε με την απόλυτη πεποίθηση ότι το Θέατρο ανήκει στους ηθοποιούς και σε κανέναν άλλο.

Είχαμε πολύ έντονο το όραμα της συλλογικότητας. Θεωρώ ότι το Θέατρο εκεί το σπούδασα, δουλεύοντας σκληρά, ψάχνοντας σε βάθος, μελετώντας, υπηρετώντας ένα όραμα.

Ανεβάσαμε τα πάντα. Από Μπρεχτ μέχρι Χουρμούζη. Μόνιμη στέγη αποκτήσαμε όταν πήγαμε στο Άλσος Παγκρατίου.

Όταν το 1973 ανεβάσαμε με μεγάλη επιτυχία την παράσταση ”Και Συ Χτενίζεσαι”, κολλήσαμε στην Επιθεώρηση.

Τη στιγμή που την ανακαλύψαμεβρισκόταν σε φάση πτώσης. Ένα καθαρά ελληνικό είδος με μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο πολιτικό όσο και υποκριτικό.

Ένα είδος αυτοσχεδιαστικό, βασισμένο στον ηθοποιό περισσότερο και λιγότερο στον συγγραφέα.

Το 1980 μετονομαστήκαμε σε ”Ελεύθερη Σκηνή”. Υπήρχε πια παραγωγός και είχαμε χωρίσει τις αρμοδιότητες. Έγινε κατανομή ρόλων.

Το ’85 έκλεισε οριστικά ο κύκλος και, σαν γάμο που δεν υπάρχει πια έρωτας, το διαλύσαμε.

Αυτό που με ανησύχησε όταν άρχισα να παίζω τη ”Μαντάμ Σουσού”, ήταν ότι θα με αναγνώριζαν στο δρόμο.

Αυτό δεν συνέβη, παρ’ όλη την τεράστια επιτυχία, γιατί ήμουν τελείως διαφορετική στη ζωή μου. Μόνο από τη φωνή μου μπορούσαν να με αναγνωρίσουν.

Η χροιά της φωνής μου είναι δραματική. Η εκφορά είναι που την κάνει κωμική, καθώς τη χρησιμοποιώ ανάλογα στην κωμωδία.

Οι ”Τρεις Χάριτες” ήταν επίσης συλλογική δουλειά. Με είχαν ρωτήσει αν θα ήθελα ο τίτλος να είναι: ”Η Άννα και οι Αδελφές της” και είχα αρνηθεί.

Έχω ανεπτυγμένη την αίσθηση της συλλογικότητας. Μ’ αρέσει και το θεωρώ σωστότερο.

Με τους παλιούς μου συναδέλφους νιώθω στενή καλλιτεχνική συγγένεια.

Όποτε έχει τύχει να παίξουμε πάλι μαζί, αποδεικνύεται πόσο ισχυροί και κοινοί είναι οι κώδικές μας.

Μ’ αρέσει που αρέσω στον κόσμο, αυτή είναι η δουλειά μου, αλλά συγχρόνως με κάνει και ντρέπομαι

Μέσω της τηλεόρασης μπαίνουμε στα σπίτια απρόσκλητοι.

Ένα παιδάκι με ρώτησε κάποτε:

– Με ξέρεις;

– Όχι, του απάντησα.

– Τότε γιατί σε ξέρω εγώ;

Άννα Παναγιωτοπούλου

Σήμερα έφυγε από τη ζωή.

……………………………………………………………

Πηγή: lifo. gr

Απόσπασμα από συνέντευξη

στον Χρήστο Παρίδη.

Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Σταμάτης Κραουνάκης γνωστοποίησε τη δυσάρεστη είδηση του θανάτου της αγαπημένης ηθοποιού Άννας Παναγιωτοπούλου.

Η μοναδική «Μαντάμ Σουσού», η μία από τις εξαιρετικές τρεις Χάριτες (Όλγα Χαρίτου), η «Χριστίνα Μαρκάτου» του «απαγορευμένου» έρωτα στην «Ντόλτσε βίτα».

Μια σπουδαία καλλιτέχνης που αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση.

Η Άννα Παναγιωτοπούλου ήταν 76 ετών και η υγεία της τα τελευταία χρόνια δεν ήταν ιδιαίτερα καλή, καθώς έπασχε από Αλτσχάιμερ.

Παντρεύτηκε το 1972 και απέκτησε έναν γιο, τον Δημήτρη (1973).

Το βιογραφικό της (wikipedia)

Γεννήθηκε στην Κυψέλη. Από τα παιδικά της χρόνια ήθελε να γίνει ηθοποιός. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με το θέατρο, ενώ και οι γονείς της δεν ήθελαν να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο. Όταν την έστειλαν στην Ελβετία για σπουδές, γύρισε κρυφά και έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό. Εκεί πρωτοσυνάντησε και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήταν στην ίδια τάξη.

Μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή υπήρξαν βασικά μέλη στο Ελεύθερο Θέατρο -σχεδόν από τις απαρχές του- και πρωταγωνίστησαν στην πρώτη του μεγάλη επιτυχία Και συ χτενίζεσαι, που το έκανε γνωστό και αγαπητό στο ευρύ κοινό. Ανέβαζαν παραστάσεις ποικίλου ρεπερτορίου, από Μπρεχτ μέχρι Χουρμούζη. Μόνιμη «στέγη» απέκτησαν όταν πήγαν στο Άλσος Παγκρατίου. Παράλληλα, μέχρι τότε, οι συμμετέχοντες στον θίασο ασχολούνταν και με άλλες δουλειές για βιοπορισμό.

Το 1980, το Ελεύθερο Θέατρο σταμάτησε και ιδρύθηκε η Ελεύθερη Σκηνή, από την Άννα Παναγιωτοπούλου και τον Σταμάτη Φασουλή, που επρόκειτο ουσιαστικά για μια μετονομασία του Ελεύθερου Θεάτρου. Η Άννα Παναγιωτοπούλου συνέχισε με επιθεωρήσεις, στις οποίες έπαιζε αλλά έγραφε και το σενάριο.

Ευρέως γνωστή έγινε μέσω της συμμετοχής της σε τηλεοπτικές σειρές, αρχικά στη κρατική και στη συνέχεια στην ιδιωτική τηλεόραση.

Σταθμός της τηλεοπτικής της καριέρας (και προσωπικό της ”φαβορί”), θεωρείται η ενσάρκωση της «Μαντάμ Σουσού» στην ομότιτλη διασκευή του μυθιστορήματος του Δημήτρη Ψαθά τη σεζόν 1986-87 (μαζί με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νατάσα Ασίκη κ.ά.).

Τεράστια επιτυχία σημείωσαν επίσης οι σειρές: Οι τρεις Χάριτες (στο πλευρό των Μίνας Αδαμάκη, Νένας Μεντή, Άννας Κυριακού) και Ντόλτσε Βίτα (μαζί με Κατιάνα Μπαλανίκα, Μαρία Καβογιάννη, Μαρία Φωκά, Θανάση Ευθυμιάδη, Κατερίνα Ζιώγου, Παύλο Ορκόπουλο, Γαλήνη Τσεβά κ.ά.), που θεωρούνται ”κλασικές”.

Την τηλεοπτική σεζόν 2003-2004, συμπαρουσίασε μαζί με τον Φώτη Σεργουλόπουλο, τον Χρήστο Ευθυμίου, τον Μένιο Σακελλαρόπουλο, τον Κλέονα Γρηγοριάδη και την Ματθίλδη Μαγγίρα, το τηλεπαιχνίδι Το show των εκατομμυρίων, το οποίο έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2003 από το MEGA.

Στην τηλεόραση είχε εμφανιστεί στις σειρές: Safe Sex, Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο, Οξυγόνο, Αυστηρώς Κατάλληλο, Αγρίμια, Ελληνικό διήγημα, Μαντάμ Σουσού, Φρουτοπία, Επιθεώρηση, Οι τρεις Χάριτες, Χάι Ροκ, Η Ελίζα και οι άλλοι, Ροζαλία, Ντόλτσε Βίτα, Το δις εξαμαρτείν, Μονάχους Μονάχους, Δεσποινίς Μαργαρίτα, Μικρές Αμαρτίες, Πάτρα-Βενετία, Η Νταντά, Φάε τη σοκολάτα σου, Σ’ αγαπώ για πάντα, Επτά Θανάσιμες Πεθερές, Το Κόκκινο Δωμάτιο.