Ένας ετεροφυλόφιλος λευκός άνδρας από το Βανκούβερ αποκάλυψε πώς η εμμονή με την ταυτότητα υπερτερεί της ποιότητας στη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας δεκάδες ποιήματα – «σκουπίδια» σε 30 εκδόσεις και κερδίζοντας ακόμα και υποψηφιότητες για βραβεία.
Η γέννηση της απάτης
Ο Άαρον Μπάρι, ένας 29χρονος ποιητής και δάσκαλος Αγγλικών από το Βανκούβερ, αποφάσισε να δοκιμάσει τα όρια του σύγχρονου λογοτεχνικού κόσμου. Δημιούργησε πολλαπλές περσόνες, εμπνευσμένες από τις αρχές της DEI (Diversity, Equity, Inclusion | Διαφορετικότητα, ισότητα, συμπεριληπτικότητα), όπως η Αντέλ Νουάνκουο, μια gender-fluid (άτομο με ρευστή ταυτότητα φύλου) Νιγηριανή της διασποράς, η b. h. fein με αντωνυμίες «its/complicated», η S. A. B. Marcie και ο Jasper Ceylon.
Από το 2023 έως το 2024, κατάφερε να εξαπατήσει 30 περιοδικά σε όλο τον κόσμο, δημοσιεύοντας πάνω από 50 έργα που ο ίδιος χαρακτηρίζει «σκουπίδια». Αυτή η ενέργεια αποδεικνύει ότι η βιομηχανία δίνει προτεραιότητα στις ταυτότητες των συγγραφέων αντί για την ποιότητα του περιεχομένου, συμβάλλοντας στην πτώση των πωλήσεων ποίησης και απομακρύνοντας το κοινό.
Ο Μπάρι εξήγησε ότι η προτίμηση σε συγκεκριμένες ομάδες και η προκατάληψη κατά άλλων ανοίγει τον δρόμο για κατάχρηση εξουσίας. Μπορεί να προσαρμοστεί σε μεταβαλλόμενες πολιτικές τάσεις ή να αποκλείσει ακόμα περισσότερες ομάδες, αφήνοντας τους συγγραφείς σε μια διαρκή κατάσταση ανασφάλειας και φόβου για την καριέρα τους. Στόχος του ήταν να προκαλέσει την εμμονή με την πολιτική ταυτότητα, που συχνά υπερτερεί του ταλέντου, και να επαναφέρει το ενδιαφέρον των αναγνωστών σε ουσιαστικά έργα.
Τα «έργα» που έγιναν δεκτά
Υιοθετώντας αυτές τις περσόνες, ο Μπάρι κέρδισε τοπικά βραβεία και εμφανίστηκε σε περιοδικά haiku. Ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα είναι το ποίημα «Shakespeare’s C#msl*t 🥵😏» (Shakespeare’s Cumslut – σ.σ. Σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να είναι «Η σπερματορουφήχτρα του Σέικσπιρ»), ένα χυδαίο κείμενο γεμάτο emojis, που δημοσιεύτηκε στο JAKE: The Anti–Literary Magazine και προτάθηκε για το βραβείο Best of the Net 2025. Μετά την αποκάλυψη, ο εκδότης πρόσθεσε σημείωση, διατηρώντας το ως σάτιρα παρόλο που η αρχική πρόθεση του Μπάρι ήταν διαφορετική, και το απέσυρε από τη συλλογή για να μην ενθαρρύνει παρόμοιες πράξεις.
BAHAHA!!! You are NOT ready for this:
A straight white poet from Vancouver just catfished that woke industry. He pretended to be a queer Nigerian DEI icon named Adele Nwankwo and they published his intentionally trash poems, over and over.
Interview: https://t.co/4I7432YPJy pic.twitter.com/1drfbJbpaq— Drea Humphrey (@DreaHumphrey) August 8, 2025
Ένα άλλο ποίημα, «After Coming Out: A Wrestling Promo» της Αντέλ Νουάνκουο, περιλάμβανε σουρεαλιστικές εικόνες πάλης με φράσεις όπως «Οι CisBoys νόμιζαν ότι μπορούσαν να με νικήσουν και να τερματίσουν την πορεία μου προς το πρωτάθλημα; Χα! Έχω βιβλία της Toni Morrison (Μαύρη Αμερικανίδα λογοτέχνις) που χτυπάνε πιο δυνατά από αυτούς τους τύπους». Ο Μπάρι παραδέχτηκε ότι όλα ήταν «σκουπίδια», αλλά δημοσιεύτηκαν χωρίς εξαίρεση, αποκαλύπτοντας πώς η εμμονή με την ποικιλομορφία οδηγεί σε αποδοχή ανούσιων έργων.
Επιπλέον, υπό το όνομα Jasper Ceylon, εξέδωσε το «Echolalia Review: An Anti-Poetry Collection», μια συλλογή που σατιρίζει την αντι-ποίηση. Παράλληλα, έγραψε το «Femoid» υπό ψευδώνυμο εμπνευσμένο από τις εμπειρίες του και της δημοφιλούς πρώην κοπέλας του, το οποίο προορίζεται ως σοβαρό έργο. Οι αμοιβές από τις δημοσιεύσεις δωρίθηκαν σε καταφύγιο ζώων και για υποστήριξη στη Γάζα.
Οι έντονες αντιδράσεις
Όταν ο Μπάρι αποκάλυψε την αλήθεια, δέχτηκε σφοδρές επικρίσεις από εκδότες. Ο Κρις Τάλμποτ, εκδότης του B’K Magazine με αντωνυμίες «they/them», εξέφρασε οργή. Σε ανάρτηση στο Instagram, το περιοδικό κατηγόρησε έναν «λευκό cis άνδρα» ότι παρίστανε περιθωριοποιημένα άτομα για να δημοσιευτεί, θεωρώντας το απόπειρα να αποδείξει ότι οι εκδόσεις δημοσιεύουν οτιδήποτε από μειονότητες. Το JAKE, από την άλλη, διατήρησε το ποίημα ως σάτιρα, αναγνωρίζοντας την αξία του πέρα από την αρχική πρόθεση.
Η κληρονομιά και το μέλλον
Σήμερα, ο Μπάρι σκοπεύει να συνεχίσει την ποίησή του με το πραγματικό του όνομα, εστιάζοντας στην εξερεύνηση της καλλιτεχνικής ελευθερίας. Δεν ενδιαφέρεται για πολιτικές διαμάχες, αλλά ευελπιστεί ότι η ιστορία του θα δείξει πως υπάρχει χώρος για κάθε είδος γραφής, αρκεί να σταματήσουμε τις εχθρικές και ηθικολογικές προσεγγίσεις. Η πράξη του υπογραμμίζει πώς η πολιτική ταυτότητα μπορεί να υπερτερεί της ποιότητας, οδηγώντας σε μια βιομηχανία που προτιμά τα «κουτάκια ποικιλομορφίας» από το πραγματικό ταλέντο.
Πηγή: NewsFire.GR
