Αιχμές, δια της… εις άτοπον απαγωγής, φαίνεται να αφήνει στο υπόμνημα των 35 σελίδων, που έδωσε στην Ανακρίτρια η Ειρήνη Μουρτζούκου, για τη στενή φίλη της Πόπη, τη μητέρα του μικρού Παναγιωτάκη, όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές.
Στο πλαίσιο της σχεδιασμένης υπερασπιστικής τακτικής, τοποθετεί στο κάδρο των δολοφονιών – και κυρίως σε αυτή του Παναγιωτάκη – και άλλα πρόσωπα που βρίσκονταν εκεί, είτε ως συνεργοί είτε ως υποκινητές.
Αν και για την Πόπη, με την οποία είχε στενή συναισθηματική σύνδεση, δεν είχε πει «κακή κουβέντα» και την υπερασπιζόταν, τώρα φαίνεται πως τουλάχιστον την τοποθετεί ενεργά στον τόπο θανάτου του γιου της. Ωστόσο, ο δικηγόρος της, Νίκος Αλεξανδρής, αμέσως μετά την απολογία της, απέφυγε να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση για τον θάνατο του μικρού Παναγιωτάκη, λέγοντας πως η πελάτισσά του «αναλαμβάνει το μερίδιο που της αναλογεί».
Η Ειρήνη Μουρτζούκου, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, αναφορικά με τον Παναγιωτάκη, βάζει στον τόπο θανάτου του παιδιού και τη μητέρα του, τις κρίσιμες στιγμές. Ουσιαστικά διερωτάται στο υπόμνημά της πώς, από τη στιγμή που βρισκόταν εκεί η μητέρα του παιδιού, θα μπορούσε η ίδια να του κάνει κακό.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου φαίνεται πως, από τη στιγμή που έχει αρνηθεί ότι ευθύνεται για τον θάνατο του Παναγιωτάκη, στο υπόμνημά της φέρεται να αναρωτιέται ρητορικά: «Αφού δεν το έκανα εγώ, γιατί να μην το έχει κάνει η Πόπη, η οποία ήταν και αυτή μαζί με το παιδί και είχε πρόσβαση σε αυτό;». Ουσιαστικά, η 25χρονη δεν κατηγορεί ανοιχτά τη μητέρα του παιδιού, αλλά αφήνει υπόνοιες πως θα μπορούσε και αυτή να ευθύνεται για τον θάνατό του.
Σημειώνεται ότι, στην ανωμοτί κατάθεση που είχε δώσει στους αξιωματικούς του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής, και στις συνεχόμενες επαναφορές των αστυνομικών στον θάνατο του Παναγιωτάκη, εκείνη επέμενε ότι δεν τον «πείραξε ποτέ», αφήνοντας όμως ανοιχτή μια χαραμάδα ότι ίσως να έχει κάνει κάτι: «Δεν είναι δυνατόν εγώ να έφτασα σε τέτοιο σημείο, να θόλωσε το μυαλό μου τόσο πολύ και να μην το θυμάμαι αν το είχα κάνει».
Την ίδια ώρα, τα πρώτα στοιχεία των ιστοπαθολογικών εξετάσεων, που έχουν στα χέρια τους τα στελέχη της τριμελούς επιτροπής, αναδεικνύουν και δεν δικαιολογούν την έλλειψη οξυγόνου από παθολογικά αίτια. «Τα παθολογικά αίτια στα οποία αποδόθηκε ο θάνατος του μικρού Παναγιωτάκη από τον ιατροδικαστή που ανέλαβε τη διερεύνηση, δεν είναι αυτά που έχουν προκαλέσει τον θάνατό του», αναφέρει μέλος της τριμελούς επιτροπής ιατροδικαστών που εξετάζει τα αίτια θανάτου του μικρού παιδιού, συμπληρώνοντας ότι υπάρχουν ευρήματα που οδηγούν σε άλλη κατεύθυνση.
Ο ιατροδικαστής που είχε αναλάβει την υπόθεση του μικρού Παναγιωτάκη, σε αρχικό στάδιο, είχε αποδώσει τον θάνατό του σε παθολογικά αίτια και συγκεκριμένα σε «λοίμωξη αναπνευστικού και γαστρεντερικού που έχει επιπλακεί με εγκολεασμό». Συμπλήρωνε, μάλιστα, στην έκθεσή του – ενώ δεν έχει αρμοδιότητα να το κάνει – ότι «αποκλείεται το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας».
Ωστόσο, το ίδιο μέλος της τριμελούς επιτροπής ιατροδικαστών διερωτάται: «Αν ένας άνθρωπος έχει ίωση ή λοίμωξη, εγκολεασμό, σημαίνει απαραίτητα ότι έχει πεθάνει από αυτά;».
Την ίδια ώρα, οι ιατροδικαστές διαπιστώνουν μια ύποπτη χρονική ανακολουθία, που σχετίζεται με την τελευταία σίτιση του μικρού Παναγιωτάκη, έως και τη μεταφορά του στο Γενικό Νοσοκομείο Αμαλιάδας χωρίς καρδιακό παλμό. Το παιδί, σύμφωνα με τη μητέρα του, είχε πιει γάλα στις 10:30 το πρωί της 5ης Αυγούστου 2024.
Όταν μεταφέρθηκε χωρίς καρδιακό τόνο στο νοσοκομείο, στις 13:15, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας ανάνηψης διάρκειας 50 λεπτών από τον γιατρό Ευάγγελο Δημητρόπουλο, το παιδί έκανε εμετό γάλα, κάτι που είναι αδύνατον όταν έχει φάει τρεις ώρες πριν.
Σύμφωνα με τους ιατροδικαστές, αν το παιδί είχε πιει γάλα στις 10:30, σίγουρα θα είχε χωνέψει το πολύ μέχρι τις 12:00, πόσο μάλλον όταν η ώρα ήταν 13:15 (14:05 αναγγελία θανάτου). Θεωρούν πως ό,τι συνέβη στον μικρό Παναγιωτάκη έγινε μεταξύ 10:30 και 12:00, όταν ακόμη δεν είχε χωνέψει το γεύμα του.
Πηγή: Law and Order
